Miro Güvercin

Miro Güvercin, Irak menşeli taklacı güvercinlerdir. Türkiye'de bilinen Irak kökenli 8 renk güvercin türü bulunur; Miro, Yusufi, Risasi, Şarabi, Gümüş Kaplama,  Zümrüt, Portakal, Beyaz Gözlü Beyaz ve Arap'tır. 

Miro güvercinler, çok sıcak havalara dayanıklı bir tür olmaları ile bilinirler.  Fiziksel özellikleri ve renkleri ile birçok güvercin yetiştiricisinin ilgisini çekerler. Tüm çevre bölgelerde bilinen ve değer verilen bir güvercin ırkıdır. İyi bir eş bulduklarında kur yaparak birbirleri ile eşleşirler. Çiftleşmeden sonraki 4-6 gün içinde 2 yumurta verirler. Yumurta ağırlığı yaklaşık 13 14 gr kadardır.  Yavrular yumurtadan 19-24 gün içinde çıkarlar.  Erişkinler yavrularını prolaktin hormonunun uyarısıyla kursaklarından salgılanan ve güvercin sütü denilen sıvı ile besler. Yumurtadan çıktıktan sonra 15 günde sadece 10 gr büyürler.

Miro güvercin yavruları 30-35 günlükken yavaş yavaş uçmaya başlar. 50 günlük olduklarında ise artık uçmayı öğrenmiş olurlar. Erişken bir Miro güvercinin ağırlığı ise 500-600 gr kadardır. 

Miro cinsi güvercinler melez üretimlerde kullanılmaktadır, Şarabi güvercinle birleşen Miroların yavruları Risasi olarak bilinirler. Bazı durumlarda iki Melez Risasi güvercinin çiftleşmesi sonucu Miro cinsi güvercin yavrusu çıkabilmektedir.

Irak'da oyun kuşu olarak beslenen bu türü Türkiye'deki güvercin yetiştiricileri  oyunbazlıkları kadar hava performansları için de tercih ederler.  Güçlü kanatlara sahip sert uçuculardır. Yine de Türkiye'de az bulunan bir tür oluşu bazı yetiştiricilerin Miroları koruma altına alarak kostüm kuşu olarak yetiştirmelerine sebep olmuştur. 

Uzun süre havada kalabilen Miro güvercinlerin 2 türü vardır. Biri küçük ve naifken diğer türü uzun ve gösterişlidir. Türkiye'de çoğunlukla bulunan Miro güvercin türü küçük ve zarif olanıdır.  Kafasında tepe bulunmaz, fakat ayakları paçalıdır. Güneydoğu Anadolu bölgesi illerinde daha yaygın olarak görülür.