Yaşama süresini etkileyen faktörlerin içinde önde gelen durumlardan biri güvercinlerde görülebilen hastalıklardır. Hastalık durumu nedeni ile birçok kuş ölümü gerçekleşebilmektedir. Hastalık faktöründen başka ikinci önemli sorun ise güvercinin düşmanlarıdır. Örnek olarak atmaca, baykuş yada benzeri kuş türleri verilebilir. Bu kuş türleri güvercinlerin göç yolları üzerinde bulunurlar ve güvercin nüfusunu önemli ölçüde azaltan doğal faktörlerdendir. Evcil olarak beslenen güvercinlerin ömrü 8 yıl ile 10 yıl arasında değişebilmektedir. Evcil güvercinler ile doğada yaşayan güvercinler arasında ömür farkı yıl olarak en fazla birkaç yılı geçmez. Bu farkın olma nedeni değişebilen faktörlerdir. Mesela doğada yaşayan güvercinlerin besin bulma şartları ile evcil güvercinlerin besin bulma şartları aynı değildir. Aynı şekilde doğada korunabilme imkanları ile evcil olanların korunabilme imkanları da farklı olmaktadır. Bu farkları uzun bir liste halinde değişik başlıklar altında sunabilmek mümkündür. Bazı güvercin yetiştirenlerin verdikleri bilgilere göre evcil bir güvercinin 15 yıl yaşadığı belirlenmiştir. Buradaki bilgiden yola çıkılarak evcil bir güvercinin yaşama süresini etkileyen doğal faktörler dışında insanın elinde olan faktörlerin ne kadar büyük önem taşıdığı anlaşılabilir. Örnek vermek gerekirse güvercin beslerken güvercinlerin içme sularından diğer beslenme faktörlerine kadar, barınmaları için sağlanacak olanaklara kadar birçok faktörün oldukça büyük önem taşıdığını söylemek gerek. Bu faktörlerden bir kaçı şunlardır;
Güvercinlerde beslenme: Güvercinlerde ömürlerinin en etkin dönemleri güvercin 2 ile 8 yaşları arasında gerçekleşmektedir. Bu yaşlar arasındaki güvercinlerde beslenme oldukça önemlidir. Doğru beslenme güvercinin gelişimi için de büyük önem taşır. Bir güvercinin vücut toplam ağırlığının onda biri kadar yem alması doğru bir ölçüdür. Ayrıca her güvercin için aynı beslenme türü olacağını düşünmek yanlıştır. Her farklı güvercin ırkı farklı bir beslenme şekline göre beslenir. Bu fark aynı sürede aynı miktarda besin alamamalarından kaynaklanır. Mesela bir ırk için günde bir kez yemleme yeterli olurken bazılarında bu sayıyı arttırmak gerekebilmektedir. Yem verilirken sayı olarak düşük miktarda kuş bulunan kümes içinde yemlemeye dikkat edilmelidir. Ayrıca yemleme yapılacak ortamın temizliği de çok önemsenmelidir. Çünkü kümes tabanına atılacak yem hastalık barındıran kuşların yemleri dışkıları ile kirletebilme olasılığını güçlendirir. Bu durum hastalık taşımayan kuşların da kolayca hastalık kapmalarına yol açabilir.
Beslenme hastalıkları
Sindirim bozukluklarının önüne geçmek amaçlı kuşların yepyeni yem rejimine geçişleri ağır ağır olmalıdır. Dik enerjili gıdalarla beslenme yağlanmaya ne sebeple olur. Yağlanma ise adale ve iskelet sistemi hastalıklarına, uçuş performansında gerilemeye ve bilhassa dişilerde yavru ve yumurta veriminin azalmasına sokak açar. Yağlanmanın tersine açlık sonucu da tek takım rahatsızlıklar görülebilir. Haftalık kilo kaybı %1 'i geçmemelidir. Bozuk yem kullanımı ve yemleme alışkanlığının değiştirilmesi sonucu olarak temel ve hemorajik enteritis oluşur. Dehidrasyon, fazla kadar ufalanmış kaya varlığı fazla yağlanma sonucu konstipasyon görülebilir. Kuşlara yeter kadar ufalanmış kaya verilmediğinde de adet yemler tam sindirilmeden dışkıyla dışarı atılır. Kuşlarda beslenmeye ilişkili model görülen öbür rahatsızlıklar; bilhassa yemlere mouse dışkısı bulaşması sonucu görülen Salmonela ve Pastoralle, köhne yem tüketimden meydana gelen solunum yollarında mantar hastalığı oluşumları ve iyot eksikliği sonucu meydana gelen strumayı sayabiliriz.
Gelişme zayıflığı
Dengesiz beslenme ve enerji noksanlığı sonucu gözlenen bu olayda kocaman tek baş, ince ayaklar, nefes cilt, tüylerin yönünün karışması, gecikmiş tüylenme ve istikrarsız kilo alma miktarı gözlenir. İyileştirme amaçlı yeteri kadar ve balanslı rasyonlar hazırlanmalıdır.
